10 ماهگی

تک دندان علیرضا جان پیداست و با آن مماغ مامان را گازی میگیری.مثل فرفره بول میرود و به مبل و میز و دیوار و آینه و هر آنچه دستتت میرسد می ایستی.

تا قبل از در آوردن اولین دندان همیشه لبهای قشنگت این شکلی بود.

منتظری تلفن زنگ بزند و بروی به طرفش و گوشی را برداری و قطع کنی.

در یک حرکت غافلگیرانه خودت را در آئینه دیدی و بوسیدی..

دست دستی با احساس میکنی.

از اجاق گاز خوشت می آید آشپز کوچولوی مامان.

یک جارو برقی تمام عیار هستی و هیچ چیز از چشمانش پنهان نمی ماند.

موقع عصبانیت موهایت را میکنی و موقع ورزش دادنت قهقه میزنی.

یکسره به کلید تلویزیون و دی وی دی ور میروی.

اولین لحظه دیدار بابایی حسن بعد از سفر  ودلتنگی شما، تو پسرم دیگه دلتنگی را به خوبی تشخیص میدهی

وقتی دایی ابوالفضل بعد از دو ماه از اصفهان آمده است.